Metoda Vojty

Metoda Vojy polega na stosowaniu różnych sposobów wywoływania u niesprawnego dziecka odruchów pełzania i obrotu. Reakcje te wywołuje się przez stosowanie odpowiednich pozycji ułożenia ciała jako pozycji wyjściowej do terapii oraz przez stymulację proprioreceptorów znajdujących się w obrębie okostnej w ścięgnach, mięśniach i stawach. Stymulacja ta polega na ucisku ściśle określonych: „sfer wyzwalania” wymienionych odruchów oraz na rozciąganiu określonych grup mięśni.

W wyniku tych działań dochodzi do aktywizowania łańcuchów mięśniowych wyzwalających kompleksy ruchowe, w których ruchy tułowia poprzedzają ruchy kończyn. Zachowania te są typowe dla prawidłowej, spontanicznej aktywności człowieka.

W metodzie Vojty wykorzystanie filogenetycznego odruchu pełzania i ontogenetycznego odruchu obrotu jest związane z tym, że zawierają one w sobie zasadnicze komponenty motorycznego rozwoju człowieka.

Torowanie tych reakcji, prawidłowych wzorców ruchu , daje zatem możliwość wpływu na prawidłowy rozwój motoryczny, a w konsekwencji na rozwój psychoruchowy dziecka.